સ્તુતી

વિશ્વંભરી અખિલ વિશ્વતણી જનેતા,

વિદ્યાધરી વદનમાં વસજો વિધાતા;

દુર્બુદ્ધિ દૂર કરીને સદબુદ્ધિ આપો

મામ્ પાહિ ઓ ભગવતી ! ભવ દુઃખ કાપો ||૧||

ભૂલો પડી ભવરણે ભટકું ભવાનિ,

સુઝે નહિ લગીર કોઇ દિશા જવાની;

ભાસે ભયંકર વળી મનના ઉતાપો,

મામ્ પાહિ ઓ ભગવતી ! ભવ દુઃખ કાપો ||૨||

આ રંકને ઉગરવા નથી કોઇ આરો,

જન્માંધ છું જનની હું ગ્રહી બાંહ્ય તારો,

ના શું સુણો ભગવતી શિશુના વિલાપો,

મામ્ પાહિ ઓ ભગવતી ! ભવ દુઃખ કાપો ||૩||

મા કર્મ જન્મ કથની કરતાં વિચારું,

આ સૃષ્ટિમાં તુજ વિના નથી કોઇ મારું,

કોને કહું કઠિન યુગ તણો બળાપો,

મામ્ પાહિ ઓ ભગવતી ! ભવ દુઃખ કાપો ||૪||

હું કામ ક્રોધ મદ મોહ થકી છકેલો,

આડંબરે અતિ ઘણો મદથી બકેલો,

દોષો થકી દુષિતના કરી માફ પાપો,

મામ્ પાહિ ઓ ભગવતી ! ભવ દુઃખ કાપો ||૫||

ના શાશ્ત્રના શ્રવણનું પયપાન પીધું,

હા મંત્ર કે સ્તુતિ કથા નથી કાંઇ કીધું,

શ્રદ્ધા ધરી નથી કર્યા તવ નામ જાપો,

મામ્ પાહિ ઓ ભગવતી ! ભવ દુઃખ કાપો ||૬||

રે રે ભવાનિ બહુ ભૂલ થઇ જ મારી,

આ જિંદગી થઇ મને અતિશે અકારી,

દોષો પ્રજાળી સઘળાં તવ છાપ છાપો,

મામ્ પાહિ ઓ ભગવતી ! ભવ દુઃખ કાપો ||૭||

ખાલી ન કાંઇ સ્થળ છે વિણ આપ ધારો,

બ્રહ્માંડમાં અણું અણું મહીં વાસ તારો,

શક્તિ ન માપ ગણવા અગણિત માપો,

મામ્ પાહિ ઓ ભગવતી ! ભવ દુઃખ કાપો ||૮||

પાપે પ્રપંચ કરવા બધી વાતે પૂરો,

ખોટો ખરો ભગવતી પણ હું તમારો,

જાડ્યાંધકાર કરી દૂર સુબુદ્ધિ આપો,

મામ્ પાહિ ઓ ભગવતી ! ભવ દુઃખ કાપો ||૯||

શીખ સુણે રસિક છંદ જ એક ચિત્તે,

તેને થકી ત્રિવિધ તાપ ટળે ખચિત્તે,

વાઘે વિશેષ વળી અંબ તણા પ્રતાપો,

મામ્ પાહિ ઓ ભગવતી ! ભવ દુઃખ કાપો ||૧૦||

શ્રી સદગુરુ શરણમાં રહીને યજું છું,

રાત્રિદિને ભગવતી તુજને ભજું છું,

સદભક્ત સેવકતણા પરિતાપ ચાંપો,

મામ્ પાહિ ઓ ભગવતી ! ભવ દુઃખ કાપો ||૧૧||

અંતર વિષે અધિક ઉર્મિ થતાં ભવાનિ,

ગાઉં સ્તુતિ તવ બળે નમીને મૃડાણી,

સંસારના સકળ રોગ સમૂળ કાપો,

મામ્ પાહિ ઓ ભગવતી ! ભવ દુઃખ કાપો ||૧૨||